Ziel heeft geen gender – Soul does not have a gender
<<English below>>
Ik ga een bommetje gooien bij mijn feministische vriendinnen, dus lees het met mildheid in je hart. Dit is een poging to een dialoog die alleen wij vrouwen onder elkaar kunnen voeren. Helaas is het nu zo dat als een man zich zou durven mengen in dit gesprek, hij waarschijnlijk wordt gecanceld.
Vandaag is het internationale vrouwendag. Helaas is het nog steeds nodig om de ongelijkheid tussen de genders aan te kaarten. Ik denk vooral aan de verschrikkelijke omstandigheden van vrouwen in Iran en Afghanistan, waar stelselmatig de rechten voor het volwaardig mens-zijn worden geschonden.
Waarin ik me de afgelopen jaren heb gelaafd in vrouwen cirkels, bijeenkomsten en helingswerk in bekken en baarmoeder, mag ik vandaag van mezelf declareren dat ik mezelf geen feminist meer noem. Het is voor mij een lege term geworden die niet meer de strijd aangaat die eigenlijk gevoerd moet worden.
Ongelijkheid is van alle genders, ook de man wordt in veel opzichten niet gezien in zijn kracht en sensitiviteit. De documentaire The Red Pill die Jennifer Moiles mij stuurde, een krachtvrouw die vanuit een Grieks eiland veel studie doet naar onze matriarchale geschiedenis, leg bloot hoe er door de maatschappij naar de man wordt gekeken. Heel pijnlijk om te zien dat mannen in veel opzichten ook ongelijk behandeld worden.
– 75% van de zelfmoorden zijn mannen
– 99% van de oorlogsslachtoffers zijn mannen
– 76% van de moorden zijn mannen
– Mannen leven korter en zijn vaker ziek.
– Verkrachting komt bij jonge jongens net zoveel voor als meisjes
– En dit is echt waar, er zijn in Amerika bijna net zoveel slachtoffers van huiselijk geweld man als vrouw. (60%-40%)
Met welke lat meten we eigenlijk ongelijkheid? Willen vrouwen echt hetzelfde als de man kunnen? Hoe kwantificeer je de ervaring om als man geboren te zijn of als vrouw en het offer wat het gender met zich meebrengt. De yogische lering geeft ons veel inspiratie over wat het betekent om als man of vrouw geboren te worden. Met het gebrek aan de tribale cultuur die mij kan voorleven, heeft deze lering me gevormd in mijn vrouw zijn. Ik snap meer over mijn circulaire ritme, mijn elektromagnetische bedrading, mijn ‘6 track’ mind, mijn kracht en kwetsbaarheden.
Ik leef en maak deel uit van deze maatschappij, die langzaam duwt naar een genderneutraal leven zonder verschillen en unieke kwaliteiten van de twee polariteiten. De wappies geloven dat het het kwade opzet is van ‘witte mannen’ die de mens willoos wil maken. Ik geloof dat de ziel geen gender heeft en de roep van onze jonge generatie is om gezien te worden als diepwetend en voelend wezen, die een menselijke en aardse ervaring heeft. “You are not having a spiritual experience, you are a spirit having a human experience”, zei Yogi Bhajan.
Tegen deze maatschappelijke context, voel ik me als ex-feminist bekrachtigd om dit gesprek te hebben. Over Ziel en onze relatie ermee EN er nog heel wat ontdekt mag worden over het wonder wat vrouw of man heet.
Link naar de Docu The Red Pill: https://www.youtube.com/watch?v=Q7MkSpJk5tM
I’m going to throw a bombshell at my feminist friends, so read it with gentleness in your heart. This is an attempt at a dialogue that only we women can have among ourselves. Unfortunately, it is now the case that if a man dared to get involved in this conversation, he would probably be cancelled.
Today is International Women’s Day. Unfortunately, it is still necessary to address gender inequality. I think especially of the terrible conditions of women in Iran and Afghanistan, where rights for being fully human are routinely violated.
Wherein I have been luxuriating in women’s circles, meetings and healing work in pelvis and womb for the past several years, today I declare to myself that I no longer call myself a feminist. To me, it has become an empty term that no longer addresses the battle that actually needs to be fought.
Inequality is of all genders, even the man in many ways is not seen in his strength and sensitivity. The documentary The Red Pill sent to me by Jennifer Moiles, a power woman who does a lot of study of our matriarchal history from a Greek island, exposes how men are viewed by society. Very painful to see that men are also treated unequally in many ways.
– 75% of suicides are men
– 99% of war victims are men
– 76% of murders are men
– Men live shorter lives and are sick more often.
– Rape is just as common among young boys as girls
– And this is really true, there are almost as many domestic violence victims in America male as female (60%-40%).
By what bar do we actually measure inequality? Do women really want to be able to do the same as men? How do you quantify the experience of being born male or female and the sacrifice that gender entails. The yogic teachings give us a lot of inspiration about what it means to be born male or female. With the lack of tribal culture to live by, this teaching has shaped me in my being a woman. I understand more about my circular rhythm, my electromagnetic wiring, my “6 track” mind, my strengths and vulnerabilities.